Elleboogdysplasie (ED) is een ontwikkelingsstoornis van met name het kraakbeen in de gewrichten. Het kan erfelijk zijn, maar omgevingsfactoren dragen vaak ook bij aan het ontstaan van deze aandoening. Sommige honden kunnen op jonge leeftijd al ernstige problemen ondervinden door ED. Bij andere honden leiden ernstige misvormingen in het gewricht pas op latere leeftijd tot kreupelheid. Om echt te kunnen zien of je hond ED heeft, zijn (digitale) röntgenfoto’s van zijn gewrichten nodig. Het ED-onderzoek richt zich op vier verschillende aandoeningen van het ellebooggewricht. Al deze aandoeningen kunnen leiden tot misvormingen in het gewricht en kreupelheid. Het aantal te maken röntgenfoto’s verschilt per ras. Dat komt omdat de basis van het ontstaan van ED per ras verschilt.

Beoordelen van de ED-foto’s

We spreken over ED als een van de volgende aandoeningen in een ellebooggewricht aanwezig is:

• OCD (Osteochondritis dissecans): het loslaten van een stukje kraakbeen van de bovenarm.
• LPC (Los processus coronoïdeus): het loslaten van een stukje bot van de ellepijp.
• LPA (Los processus anconeus): het loslaten van een stukje bot op een andere plaats van de ellepijp.
• Incongruentie: een niet goed "passend" gewricht door een te lange of te korte ellepijp ten opzichte van het spaakbeen.

Er kan ook sprake zijn van een meerdere aandoeningen in een gewricht.

Ieder van de genoemde afwijkingen leidt na enkele maanden tot artrose. Atrose kenmerkt zich door:

• Veranderingen van het gewricht (botreactie's) die in de loop van het ziekteproces kunnen ontstaan.
• Het blijvende karakter van de veranderingen.
• Startpijn: kreupele stappen net na het opstaan.
• 'Er doorheen lopen': beter lopen na enige tijd.
• Een terugval na veel inspanning.

Bij het vaststellen volgen we de normen van de "International Elbow Working Group". Het slechtste gewricht bepaalt de einduitslag.

Uitslag van het ED-onderzoek

Wekelijks worden de onderzoeken door het HD/ED-panel beoordeeld. 
Zodra het onderzoek door de dierenarts naar ons is verzonden en de foto's beoordeeld zijn door het HD/ED-panel ontvang je een e-mail. 
In je account staat dan direct het certificaat met de FCI-eindbeoordeling. Deze ontvang je niet meer per post.

Er zijn verschillende uitslagen mogelijk:

• Vrij
• Graad 1
• Graad 2
• Graad 3

In die gevallen waarin ras- of projectspecifieke bepalingen van toepassing zijn, zal het panel - als dat mogelijk is - ook een uitspraak doen over het achterliggende ziekteproces.

Het is op grond van de foto’s niet mogelijk om te voorspellen of honden die niet vrij blijken te zijn van elleboogdysplasie, maar die hiervan geen uiterlijke verschijnselen tonen, later problemen zullen krijgen. Dit is afhankelijk van de aard en de ernst van de aandoening en het gebruik en de aard van de individuele hond.

Laat de hond niet te zwaar worden en vermijd ook anderszins overmatige belasting van de ellebogen als dat mogelijk is. Raadpleeg je dierenarts in geval van twijfel.

Behandeling van ED

De behandeling van ED hangt onder andere af van de aard en de ernst van de afwijking, de ernst van de klachten, de leeftijd van de hond en eventueel aanwezige (complicerende) artrotische veranderingen. Vaak is een chirurgische behandeling nodig. De dierenarts verwijdert dan de losgeraakte bot- en kraakbeenfragmenten (bij OCD, LPA en LPC) uit het gewricht. Is er sprake van incongruentie, dan probeert hij dit te corrigeren.

Artrose zelf is niet chirurgisch te behandelen, wel de oorzaak van artrose. Er is niet aangetoond dat er middelen zijn waarmee je artrose kunt verhelpen. Wel kun je de klachten verminderen door aangepaste beweging en het gebruik van pijnstillers. In geval van twijfel kun je dit met je dierenarts bespreken.

Onderzoek en het Fokbeleid 

De ED-beoordeling van je hond zegt uitsluitend iets over de toestand van zijn gewrichten. Wil je weten hoe het met je ras gesteld is, dan is het belangrijk dat de rasverenigingen over alle uitslagen kan beschikken. Sommige verenigingen leggen alle ED-foto's voor aan een ED-commissie. Samen met ons kunnen verenigingen op die manier bepalen wat voor fokbeleid verstandig is.

Het is wenselijk om alleen met ED-vrije honden te fokken, omdat dan de kans op ED bij de nakomelingen het kleinst is. Zijn er binnen een ras maar weinig honden beschikbaar om mee te fokken, dan is dat helaas niet altijd mogelijk. Dat geldt ook voor rassen waarin ED vaak voorkomt.

 

Bron: raad van beheer https://www.houdenvanhonden.nl/fokken-met-je-hond/fokken-en-gezondheidsonderzoeken/elleboogdysplasie/